Mija rok. Od kiedy Bóg, zabrał mi najważniejszego człowieka w moim życiu. Od kiedy mój świat rozsypał się jak domek z kart. Nie potrafię opisać słowami, tego co czuję. Jest, to taka.. Nienawiść. Tak, nienawiść do Boga. Ciągłe pytanie na które nikt nie zdołał mi jeszcze odpowiedzieć: Dlaczego?. Poczucie winy, ból i przede wszystkim: tęsknota. Tęsknota za kimś kogo już nigdy się nie zobaczy. Tęsknota za rozmową, czyjąś obecnością. Tęsknota za tą cząstką nas samych którą ona ze sobą zabrała..

Witajcie.. Coraz więcej was tutaj. Dzięki! :) Pewnie chciałybyście wiedzieć jak sobie poradzić, z utratą bliskiej was osoby? [ Chłopaka ]  Początki są trudne, osobiście nie wierzę w to, że czas leczy rany.. Jestem zdania, że miłość nigdy nie gaśnie, z czasem po prostu nauczycie się radzić bez drugiej osoby. Kochane!  Na początku, starajcie się wypłakać i wykrzyczeć drugiej osobie to co o niej myślicie. Sama wiem jakie to trudne, ale nie możecie się poddać. Ja wiem jaki ból może być ciężki, bo sama teraz cierpię. Ale nie róbcie głupot, rok temu zacięłam się lekko na ręce- nie specjalnie. I mimo, że mi ulżyło nie wiecie jak bardzo zraniłam tym Damiana. Może potrzebujecie dnia relaksującego? Jeśli macie w któryś dzień na późno do szkoły, warto porobić wymienione niżej rzeczy.. Ja osobiście uczynię to w środę.

Relaks przed Szkołą : 

• Gdy już wstaniecie, zróbcie kilka ćwiczeń [ np brzuszki ] 
• Później, weźcie 2 plastry ogórka i nałóżcie na oczy.. 
• Nałóżcie sobie maseczkę [  np tą : Maseczka z Ziaji. ] 
• Włączcie muzykę relaksującą.
• Połóżcie i wypocznijcie. 
• Gotowe :) !

Sama to uczynię w środę, ale póki co mam jutro kartkówkę z Religii [ wrrr ; x ] Muszę iść się poduczyć. Powodzenia, kochane :) Odezwę się! 

Nickelback- Someday.

Damianie, kocham Cię <3 !